Miłosierny Boże, wołamy o Twoją łaskę
za wstawiennictwem św. Mikołaja, biskupa,
czuwaj nad nami wśród wszelkich niebezpieczeństw,
abyśmy mogli bez przeszkód kroczyć drogą wiodącą do zbawienia.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Jak co roku, w dniu 6 grudnia, w naszym kościele gościł Święty Mikołaj. Ksiądz proboszcz Paweł Drożdż zaprosił Go, by sprawić radość najmłodszym parafianom. Mikołaj przybył z pastorałem w dłoni i mitrą na głowie oraz z dużym workiem pełnym łakoci. Dostojnego gościa przywitały dzieci, a następnie Mikołaj zwrócił się do najmłodszych i wręczył każdemu dziecku paczkę ze słodyczami. Obdarowywanie dzieci odbywało się przy śpiewie ks. Pawła.

Siedziałem sobie właśnie w Raju,

Gdzie światłość wieczną mam i ciszę,

Gdy wtem wołanie nagle słyszę:

?Gdzie jesteś, święty Mikołaju??

Zaciekawiony tym szelestem,
Co przerwał błogi spokój nieba,
Pytam Aniołków: ?Co wam trzeba?
Co chcecie dzieci ? oto jestem!?

?To nie my, ? rzekną Aniołkowie,
To dziatwa ziemska Ciebie szuka;
Na ziemi dziatek całe mrowie,
Modlitwą głośną w niebo puka!?

?Prawda, odrzekłem: jam dziś dłużny
Dziatwie na ziemi dzionek cały;
Dajcież mi prędko kij podróżny,
Biskupią mitrę i sandały;

A chociaż droga to daleka
I niewygodna o tej porze,
Skoro mię jednak dziatwa czeka,
Trzeba iść do niej w imię Boże!

Więc prosto z nieba tu przychodzę,
I witam dziatki sercem całem;
Przynosząc jabłka, co po drodze,
Z rajskich jabłoni dla nich rwałem.

W koszyku mam dla dziatwy małej,
(Której lat setnych zdrowia życzę),
Pierniki, cukry i migdały,
Chleb świętojański i słodycze.

Dla starszych, w sakwy me podróżne,
Pragnąc im światło nieść jedynie,
Wziąłem ciekawe książki różne,
Z których nauka w główkę spłynie.

Przyjmcie od starca te ofiary,
Co o was w niebie wciąż pamięta,
I co rok dla was niesie dary,
W dzień uroczysty swego święta.

A dziś cenniejszy dar nad inne,
W końcu ci jeszcze dziatwo złożę:
Oto na główki twe niewinne,
Błogosławieństwo zlewam Boże!?

Władysław Bełza

Poniżej zamieszczamy krótką informacje dot. św. Mikołaja.

Św. Mikołaj urodził się prawdopodobnie w bogatej rodzinie zamieszkałej w Patarze w Lycji (prowincja Azji Mniejszej). Wybrany został biskupem zaniedbanej podówczas diecezji Myry, którą zarządzał z wielką troską i wiarą. Tam właśnie zasłynął swą świętością, zapałem i cudami.
Do św.Mikołaja ludzie modlą się w różnych intencjach.
Jest uważany jako szczególny orędownik przy różnych chorobach.
U biskupa pomocy szukają także ludzie podróżujący na lądzie i morzu, znajdujący się w niewoli wroga, będący w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej, mający problemy rodzinne. Ponadto uważany jest za świętego sprawującego opiekę nad rodziną, patrona wdów i sierot.
W tradycji katolickiej św. Mikołaj jest patronem: bednarzy, cukierników, dzieci, flisaków, jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy, notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych, rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy.
W ikonografii św. Mikołaj przedstawiany jest w stroju biskupa rytu łacińskiego lub greckiego. Czasem ukazywany jest też jako: młody mężczyzna wrzucający trzy złote kule w okno trzech biednych dziewczyn; przywracający życie niesłusznie powieszonemu człowiekowi; ratujący rozbitków z wraku statku; wskrzeszający troje dzieci; jako noworodek chwalący Boga. Jego atrybutami są m.in.: anioł z mitrą, chleb, trzy złote kule na księdze lub w dłoni, pastorał, księga, kotwica, trzy sakiewki, okręt, worek prezentów.